Beinum: Kenmerken

Beinum is de grootste en de nieuwste wijk van Doesburg. De stedenbouwkundige opzet is van de jaren 70. In de jaren 70 en 80 is er flink gebouwd aan de wijk en er wordt nog steeds gebouwd. De wijk wordt van de rest van de stad gescheiden door een brede strook landschap met daarin de gekanaliseerde loop van de Oude IJssel en het Broekhuizenwater. De wijk ligt daardoor letterlijk “buiten” de stad. Maar ook het beeld van de wijk wordt in de eerste plaats bepaald door groen. Restanten van het oude landschap zijn opgenomen in de wijk.

TUSSEN RIVIERDIJKEN EN HOOG GELEGEN WEGEN

De buurt begint achter de dijk langs de Didamseweg. Aan de noordzijde en de westzijde ligt de wijk achter de IJsseldijk. Aan de zuidzijde vormt de Provincialeweg N338 de grens van Beinum. Ook deze weg ligt deels op een dijk. Direct aan de overzijde van deze weg ligt het oude dorp Angerlo, dat qua omvang een stuk kleiner is dan de wijk Beinum. De wijk Beinum is sterk naar binnen gekeerd. Komende vanuit de richting Doesburg is het vooral de historiserende bebouwing op een oud erf aan de dijk die in het zicht valt.

LANDSCHAPPELIJK KADER MET OUDE ERVEN EN OUDE LINTEN

Over de buurt ligt een web van groenstructuren gespannen, dat sterk bijdraagt aan de beeldkwaliteit en de woonkwaliteit. Een brede parkenstrook ligt op de grens van de buurten Maten/Smitsweide en de buurten Campstede/Beumerskamp. In deze parkzone zijn ook het wijkcentrum en de basisschool opgenomen. In westelijke richting vormt een oude beek de drager van een groenzone. Het wijkgroen van de meeste buurten is verbonden met het landschappelijk kader van de wijk.Bijzonder voor Beinum is dat in deze groenzones een aantal oude erven is opgenomen, vaak nog met historische bebouwing. Vanwege hun bijdrage aan het groene beeld van de wijk kunnen ze worden gezien als onderdeel van de wijkgroen–structuur. Ook een drietal bebouwingslinten, met deels nog bebouwing van voor de wijkontwikkeling op ruime kavels, draagt bij aan de groene identiteit van de wijk (Breedestraat, Angerloseweg, Koldeweij). Jammer is dat de inrichting van de groengebieden nogal versnipperd is. Zichtlijnen worden onderbroken, paden lopen niet helder door en parkeerterreinen onderbreken de groene sfeer. Op een aantal plekken zorgen erfafscheidingen langs achtererven voor een desolate aanblik.

HOOFDSTRUCTUUR WEGEN

De belangrijkste structurerende lijnen binnen het stadsdeel worden gevormd door de hoofd-verkeersontsluiting. De Bingerdenseweg en de Angerlosestraat als hoofdstructuren en de Breedestraatweg als verbinding daartussen. Deze structuren overlappen grotendeels de historische wegenstructuur. De knikken, die o.a. zijn aangebracht in de loop van de Bingerdenseweg, doen wel afbreuk aan de helderheid van deze structuur. De twee entrees vanaf de Didamseweg en het winkelcentrum bij de kruising Breedestraat/ Bingerdenseweg zijn niet bijzonder goed herkenbaar. Waar de Breedestraat en de Angerloseweg samenkomen kun je je moeilijk oriënteren, omdat de historische routes naar Angerlo en Het Klooster zijn onderbroken. Wel is er een fietspad met een onderdoorgang onder de Provinciale Weg.

BUURTEN IN HET GROEN

Beinum is gegroeid in fasen en groeit nog steeds door. De verschillende fasen zijn als buurten goed te herkennen, doordat ze elk een specifieke stedenbouwkundige opzet en architectuurbeeld bezitten. Een duidelijke trendbreuk is te zien bij de Breedestraat. In de buurten ten oosten daarvan overheerst de “woonerf–stedenbouw”. De buurtjes en de woningen zijn naar binnen gekeerd en staan min of meer los in de openbare ruimte. De openbare ruimte, die vaak groen is, dringt diep in de woonomgeving door. In de westelijke buurten is weer gekozen voor een meer klassieke “straten-stedenbouw”. De straten worden begeleid door de voorgevels van woningen en de achtererven liggen tegen elkaar aan. Deze buurten zijn overzichtelijker. Het bedrijventerrein ligt apart van de woonbuurten en bestaat uit twee delen gescheiden door de Didamseweg. Ook het bedrijventerrein is sterk naar binnen gericht.