Kenmerken groene stads- en dorpsgebieden

Bij bebouwing in een groene context gaat het om complexen en grotere terreinen die een zelfstandige positie innemen. Dit kunnen wooncomplexen, scholen en instituten zijn, maar ook parken en sportterreinen. Deze complexen hebben eigen architectonische kenmerken Het groen binnen de bebouwde kom vindt zijn oorsprong op diverse wijzen: oude vormen van kerngroen zijn brinken, begraafplaatsen, kerk- en marktpleinen. Verder ingesloten landgoederen, boerenerven of grote tuinen van villa's. Sportcomplexen worden vanaf de dertiger jaren doelbewust ontworpen en opgenomen in de bebouwing. De naoorlogse groengebieden zijn mee ontworpen, eerst als restgroen, later als kerngroen of als buffer voor verkeerslawaai. Zonder uitzondering nemen de groene gebieden in het bebouwde kom een zeer belangrijke plaats in. De daarin voorkomende bebouwing, die vaak van meer kanten zichtbaar is, kan dan ook erg bepalend zijn.

Kenmerkenmatrix groene stads- en dorpsgebieden