Historische steden hebben in vergelijking tot de meeste historische dorpen een hogere bebouwingsdichtheid, vaak omdat een relatief groot aantal panden binnen de verdedigingswerken werd gebouwd. De straatwanden waren daarom meestal gesloten over meerdere bouwlagen. Het stratenpatroon is vaak grillig en organisch gegroeid. Verspreid over de historische stad komen pleinen voor met daaraan grotere openbare gebouwen van maatschappelijke en culturele aard.