Velp 2 Historische bebouwing: Kerkstraat, Reinaldstraat, Overhagenseweg en omgeving
De omgeving Kerkstraat is de oorspronkelijke agrarische kern van Velp die zich rond de Oude Jan ontwikkelde. Van een echt dorpshart is hier geen sprake meer. De kerk vormt het knooppunt van enkele historische straten met individuele dorpsbebouwing (dorpslinten). De grote binnenterreinen werden aanvankelijk benut voor de aanleg van smalle en kleinschalige woonstraatjes en voor bedrijfsvestigingen. In de jaren zestig en zeventig werden deze binnenterreinen benut voor projectmatige rijenbouw. Het gebied sluit aan op het terrein van het landgoed Biljoen en op de parkachtige woonbebouwing, die zich vanaf het midden van de negentiende eeuw rond het spoor ontwikkelde. Het gebied is aan de zuidzijde afgezoomd met een reeks flatblokken uit de jaren zestig, die de overgang vormen naar het moderne planmatig aangelegde gebied Velp Zuidwest. De omgeving Kerkstraat heeft een kleinschalig en informeel karakter. De openbare ruimte wordt gekenmerkt door vrij smalle profielen. Het groen rond de Oude Jan en in de voortuinen bepalen hoofdzakelijk de sfeer.
Het bebouwingsbeeld van de Kerkstraat en omgeving is vrij divers en kleinschalig van karakter. Met name langs de historische routes is er een grote afwisseling in stijlen. Traditionele kenmerken van de architectuur overheersen het straatbeeld. Kenmerkend zijn de eenvoudige bouwmassa’s, de dominante kap en de grote afwisseling in goothoogten en kapvormen. Panden staan meestal met hun korte gevel naar de weg gekeerd. Aan de ornamentiek van deze gevels is vaak extra aandacht besteed. De verschillende stijlopvattingen en varianten daarvan dragen in belangrijke mate bij aan de individualiteit van de panden en de afwisseling in het bebouwingsbeeld. Het gebruik van donkere aardkleuren voor de hoofdmaterialen en een lichte kleur voor de kozijnen en lijsten overheerst. Deze overeenkomsten verzachten de verschillen tussen de verschillende panden. De bouwhoogte bedraagt in het algemeen één of twee lagen met kap. Het straatbeeld laat een willekeurige afwisseling zien van bepleisterde (lichtgrijs of wit geschilderd) en onbehandelde gevels. Enkele locaties zijn in de jaren zestig en zeventig ingevuld met eenvoudige rijenwoningen in twee lagen met kap (gebieden a, b en c). Een drietal flatblokken (jaren zestig) van drie lagen op een onderbouw begeleidt de Zwanensingel en vormt de overgang naar de naoorlogse wijken van Velp (gebied d). De kleine concentratie van bedrijven rond de Theodorus Dobbeweg heeft weinig architectonische uitstraling.
Uitgangspunten welstandsbeleid
Variatie binnen een herkenbare samenhang en een geleidelijke verandering in het bebouwingsbeeld zijn kenmerkend voor de historische dorpslinten. Deze samenhang is echter ook kwetsbaar. Vergaande ingrepen in plaatsing, schaal of vormgeving kunnen het gevarieerde bebouwingsbeeld wijzigen in een verbrokkeld beeld. Daarom is het welstandsbeleid ook gericht op behoud en versterking van het karakter van deze linten. Het karakter van deze linten komt vooral tot uitdrukking in de zelfstandige plaatsing van de bebouwing met open tussenruimten en in het individuele en kleinschalige karakter van de panden. Verdichting en schaalvergroting is slechts in beperkte mate wenselijk en zal met aandacht voor de specifieke ruimtelijke kenmerken van de omgeving benaderd worden. Nieuwe bebouwing zal wat betreft maat en schaal en ook wat betreft kleur- en materiaalgebruik in harmonie met de bestaande bebouwing ontworpen moeten worden. Scherpe contrasten moeten worden vermeden. Ondergeschikte aan- en bijbouwen op het achterterrein zijn mogelijk, mits het halfopen karakter van de linten blijft gewaarborgd. Een grote mate van terughoudendheid wordt betracht bij de toelating van bouwwerken als reclame, luifels, puien, rolluiken en dergelijke Deze zullen altijd ondergeschikt moeten blijven aan het totale ruimtelijk en architectonisch beeld van de omgeving.
