Spankeren 1 Een dorp op zich
Spankeren wordt gekenmerkt door een eenvoudige ruimtelijke opbouw. Het dorpsbeeld wordt gedragen door de Dorpsweg en het Kerkplantsoen. Karakteristiek voor Spankeren is de insluiting van min of meer agrarisch gebied door de bebouwingslinten. De naoorlogse uitbreidingsbuurt wordt gekenmerkt door een kleinschalige opzet met regelmatig geplaatste bouwblokken. Deze buurt vormt in haar planmatige opzet en uitwerking een duidelijk contrast met het bebouwingsbeeld langs de gegroeide structuur. In Spankeren komt uitsluitend laagbouw voor. Tot de markante gebouwen worden gerekend: de kleine kerk met een toren in baksteengotiek, de vooroorlogse dorpsschool aan de Dorpsweg, enkele vrijstaande woningen uit de laat-negentiende eeuw en de karakteristieke boerderijen die verspreid langs de linten nog herkenbaar aanwezig zijn. De bebouwing langs de Dorpsweg en de Overweg betreft meestal vrijstaande woningen in één laag met forse kappen, die haaks op de weg staan. De materialen die gebruikt zijn, zijn rode baksteen en donkere pannen. De oudste woningen zijn voorzien van een bescheiden ornamentiek. Meestal gaat het om bewerkte houten bouwdelen. In de uitbreidingbuurt is de bouwhoogte overwegend twee lagen met kap, afgewisseld met een laag plus kap. In de uitbreidingsbuurt ten noorden van de Dorpsweg is de architectuur van de woningen in gevelopbouw en materiaal- en kleurkeuze ingetogen en tamelijk uniform. De bouwstijl wisselt hier van traditionele blokverkaveling via invloeden van het Nieuwe Bouwen tot de kleinschaligheid van de Forumarchitectuur uit de jaren zeventig en tachtig. Het bebouwingsbeeld langs de Zutphensestraatweg is afwisselend van schaal en karakter. Villa’s, grote herenhuizen en bescheiden vrijstaande woonhuizen wisselen elkaar af. Op één plaats komt een bedrijfsvestiging voor, die vanwege het open karakter van de omgeving duidelijk in het zicht ligt.
Uitgangspunten welstandsbeleid
Het welstandsbeleid is gericht op het behoud van het rustige, groene en open karakter van Spankeren. Met name de regelmatig terugkerende brede ‘vensters’ naar het omringende landschap en het groene dorpsplein zijn waardevol, evenals de incidenteel voorkomende historische panden, die meestal van agrarische oorsprong zijn. Met deze dragers van de dorpskarakteristiek dient zorgvuldig te worden omgegaan. Verdichting en schaalvergroting wordt zo veel mogelijk tegengegaan.
