Rheden 3 Naoorlogse woongebieden Rheden-Zuid

Het naoorlogsewoongebied is een omvangrijk gebied aan de westzijde van de oudere kern van Rheden. Vrijwel alle complexgewijze woningbouw, ontstaan na 1920, bevindt zich in dit gebied. Uitlopers van de historische kern dringen diep door in het woongebied langs de Arnhemseweg en de Oranjeweg. Het gebied rond de Waardweg vertoont nog veel kenmerken van de tuindorpen uit de jaren twintig en dertig. Noordelijk daarvan rond de Massenweg en westelijk rond de Broekveldseweg vond rond de jaren vijftig uitbreiding plaats in de traditionele blokverkaveling. In het noordelijk deel en het meer westelijk deel ontwikkelde zich vervolgens de meer rationele woningbouw in open bouwblokkenverkaveling. De kleinschalige bebouwing uit de jaren zeventig komt slechts in beperkte mate voor in de omgeving van de Methorsterweg en het Blauwe Pad. Nadien vond een verdere verdichting van het woongebied plaats door inbreidingen op voormalige schoolterreinen en dergelijke of door kleinschalige reconstructies. De belangrijkste inbreidingen zijn de locatie aan de Worth Rhedenseweg, aan de Broekveldseweg en aan De Del. De wijkvoorzieningen zijn hoofdzakelijk geconcentreerd rond de Arnhemseweg en aan het driehoekige pleintje aan de Oranjeweg.
De naoorlogse woonbebouwing bestaat hoofdzakelijk uit rijenwoningen in twee lagen met zadelkap en is vrijwel altijd naar de straat gericht. In de oudere delen van de wijk komen ook twee-ondereen-kapwoningen voor, bestaande uit één laag met kap. De straten zijn in het algemeen recht. Verandering van richting in het verkavelingspatroon wordt met kleine knikken in het beloop van straten opgevangen. De hoeken van de bouwblokken zijn in enkele gevallen voorzien van een lage aanbouw in dezelfde bouwstijl ten behoeve van een buurtfunctie (winkel en dergelijke). De wijk ademt een sfeer van harmonie en rust. Dit beeld komt voort uit de eenvoudige opzet van het bebouwingspatroon, de gelijksoortigheid van de hoofdmassa’s van de bebouwingsblokken en uit de beperkte variatie in architectuur en materiaalkeuze van de gebouwen. Bijzondere functies en gebouwen met afwijkende architectuur komen op verschillende plaatsen voor en dragen in belangrijke mate bij aan de oriëntatie in de wijk. Recentere inbreidingen worden gekenmerkt door een relatief grote mate van expressie in vorm en kleurgebruik. Deze ingrepen verlevendigen het soms wat monotone wijkbeeld. De planmatige opzet van de wijk wordt eveneens doorbroken door het verspreid voorkomen van linten met individuele woningbouw (waaronder Rhedense huisjes) en twee- onder-een-kapwoningen. Dit bebouwingspatroon komt vooral voor langs enkele oude routes in het gebied en in de randen van de wijk. Opvallend in de gehele wijk is de strakke regie die wordt uitgeoefend op toevoegingen als dakkapellen en dakopbouwen.
Het algemene bebouwingsbeeld van deze wijk is traditioneel van karakter (W4), met overgangen naar het Nieuwe Bouwen. Kenmerkend is de sobere baksteenarchitectuur met doorgaans beperkte gevelopeningen en terughoudende toevoegingen van balkons, luifels, erkers en dergelijke. De overgang naar het Nieuwe Bouwen komt vooral tot uitdrukking in de toe- passing van doorgaande puien over de volle gevelhoogte. In enkele gevallen worden puien ook over de volle breedte van de panden toegepast. Het gebruik van materiaal en kleur is vrij eenduidig. Meestal wordt een rode baksteen toegepast in samenhang met donkere of rode dakpannen. Soms wordt een gele baksteen als tweede gevelmateriaal verwerkt. Enkele complexen zijn opgetrokken in een gele of lichtgrijze (bak)steen. De bebouwing in de omgeving Waardweg-Beatrixlaan stamt uit de jaren twintig en dertig. Kenmerkend zijn de lage gootlijnen en de mansardedaken. Rijenbouw, tweekappers en individuele bouw wisselen elkaar af. In de loop van de decennia, vooral in de jaren zestig, zijn de oorspronkelijke woningen grotendeels vervangen door recentere rijenbouw in twee lagen met kap. Het betrekkelijk nauw opgezette verkavelingspatroon werd daarbij niet gewijzigd. Door de relatief grote tegenstellingen in massaopbouw, architectuur en kleurgebruik is een divers, soms rommelig, bebouwingsbeeld ontstaan.
In afwijking van het algemene bebouwingsbeeld zijn een aantal latere inbreidingen. Er zijn enkele individuele bouw en blokjes van twee aan de noordelijke en westelijke randen van de wijk en langs de Massenweg uit de jaren zestig, gebouwd in één en twee lagen met kap. Maar ook komen er panden voor uit de jaren dertig en veertig. Deze zijn meestal opgebouwd uit één laag met kap. De architectuur van deze panden is steeds traditioneel van karakter. Incidenteel betreft het een karakteristiek Rhedens huisje. Grootschalige inbreidingslocaties bevinden zich aan de zuidzijde van de Worth Rhedenseweg (Rhederhof) en aan de IJsselsingel. Kenmerkend voor deze locaties zijn de open structuur van de bebouwingsopzet met veel groen tussen de gebouwen, de afwisseling in hoogte van de bouwblokken onderling (twee à vijf lagen), de strakke architectonische vormgeving van de bouwmassa’s en de gevelindeling met expressieve toevoegingen en een opvallend kleur- gebruik. Aan de Worth Rhedenseweg bevindt zich ook nog een kleine inbreiding hier is de plaatsing van de woningen in de symmetrisch verspringende rooilijn en de toepassing van royale schilddaken afgewisseld met topgevels aan het begin en het einde van de rij karakteristiek. De rode daken, bekroond door een gemetselde schoorsteen en de eenvoudige, traditionele indeling van de gevels zijn kenmerkend voor dit complexje.

Uitgangspunten welstandsbeleid

Deze opzet van het woongebied heeft een hoge mate van flexibiliteit in zich. Dat wil zeggen dat verandering en vernieuwing van de bebouwing binnen de bouwblokken op eenvoudige wijze doorgevoerd kan worden. Het beleid is vooral gericht op het behoud van het ruimtelijke en architectonische karakter van de wijk. Enige variatie in de detaillering is mogelijk, mits deze variatie per woningblok wordt doorgevoerd. Bij renovatie of nieuwbouw zijn moderne interpretaties van het architectonische karakter, mits goed gemotiveerd, mogelijk. Ingrepen als hekjes, luifels, naamborden en dergelijke mogen de rust in het straatbeeld niet verstoren.